Η σπονδυλική στήλη είναι το όργανο που είναι υπεύθυνο για τη στήριξη του ανθρώπινου σώματος, καθώς και για τη μεταφορά των νευρικών σημάτων από το κεφάλι μέχρι τα κάτω άκρα. Αποτελείται από 32 σπονδύλους, οι οποίοι χωρίζονται σε αυχενικούς, θωρακικούς, οσφυϊκούς και ιερούς-κοκκυγικούς, ανάλογα με το σημείο. Οι σπόνδυλοι στηρίζονται ο ένας στον άλλον μέσω συνδέσμων και δίσκων (μεσοσπονδύλιοι δίσκοι), οι οποίοι λόγω της ανατομίας και της σύστασής τους βοηθούν στη μείωση των προστιβών μεταξύ των σπονδύλων. Οι παθήσεις της σπονδυλικής στήλης είναι πολλές και αρκετά σοβαρές, γι’αυτό πρέπει να αντιμετωπίζονται άμεσα.

 

• Σκολίωση:

Αποτελεί μια από τις πιο συχνές παθήσεις της σπονδυλικής στήλης που αφορά κυρίως παιδιά, και είναι η  συχνότερη αιτία ανησυχίας των γονιών. Συνήθως η πρώτη διάγνωση τίθεται από τον παιδίατρο ή την μητέρα η οποία βλέπει μια αλλαγή της σωστής στάσης του σώματος του παιδιού. Η σκολίωση στα αρχικά στάδια είναι ανώδυνη για τα παιδιά και γι’ αυτό και σε πολλές περιπτώσεις καθυστερείται η διάγνωση.

Στην ορθοπεδική όταν αναφερόμαστε στον όρο σκολίωση μιλάμε για κάθε πλάγια κλίση της σπονδυλικής στήλης της οποίας το κύρτωμα ξεπερνάει τις 10μοίρες. Η αιτία που προκαλεί σκολίωση δεν είναι πάντα σοβαρή και γι’ αυτό πριν προκληθεί σοβαρή ανησυχία στους γονείς είναι απαραίτητη η σωστή διάγνωση από τον ιατρό.

Στη συνέχεια και ανάλογα με την αιτία πρόκλησης της σκολίωσης προχωρούμε στα στάδια θεραπείας. Κυριότερο μέλημα των γονιών θα πρέπει να είναι η σωστή παρακολούθηση ανά χρονικά διαστήματα που θα ορίσει ο ορθοπεδικός, ενώ μια απλή ακτινογραφία είναι στις περισσότερες περιπτώσεις αρκετή. Όσον αφορά τη θεραπεία στις απλές περιπτώσεις που το σκολιωτικό κύρτωμα δεν ξεπερνάει τις 20 μοίρες, η σωστή γυμναστική είναι η καλύτερη θεραπεία. Σε πιο προχωρημένες καταστάσεις (κυρτώματα 20-40 μοιρών) γίνεται χρήση ειδικών κηδεμόνων σπονδυλικής στήλης, ενώ σε ακόμα πιο προχωρημένες παραμορφώσεις. η χειρουργική μέθοδος κρίνεται απαραίτητη.

Η σκολίωση δεν είναι το τέλος της σπονδυλικής στήλης, αλλά με τη σωστή εκπαίδευση του παιδιού  αλλά κυρίως των γονιών, αντιμετωπίζεται και σε επόμενα στάδια πάσχει να απασχολεί.

• Δισκοπάθεια – Κήλη Μεσοσπονδύλιου Δίσκου:

Με τον όρο δισκοπάθεια μιλάμε για την πιο γνωστή και συνηθισμένη πάθηση της σπονδυλικής στήλης, η οποία ταλαιπωρεί ένα πολύ μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού παγκοσμίως. Στη δισκοπάθεια έχουμε προβολή του μεσοσπονδύλιου δίσκου προς το σπονδυλικό σωλήνα, γεγονός που προκαλεί υποτροπιάζοντα επεισόδια οσφυαλγίας.

Οι ασθενείς ταλαιπωρούνται από συνεχή επεισόδια πόνου στη μέση που πολλές φορές δεν τους επιτρέπουν να πραγματοποιήσουν ακόμα και τις πιο απλές δραστηριότητές τους. Η θεραπεία της δισκοπάθειας περιλαμβάνει φαρμακευτική αγωγή, φυσιοθεραπείες και εκμάθηση ασκήσεων (διατάσεις οπίσθιων μηριαίων, κινησιοθεραπεία λεκάνης και σπονδυλικής στήλης και ασκήσεις ενδυνάμωσης κοιλιακών και ραχιαίων).

Στις περιπτώσεις που η προβολή του μεσοσπονδύλιου δίσκου είναι μεγαλύτερη, μιλάμε για κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου (δισκοκήλη). Σε αυτές τις περιπτώσεις ο ασθενής διαμαρτύρεται για έντονο πόνο στη μέση και ισχιαλγία, η οποία περιλαμβάνει πόνο στο πόδι, μουδιάσματα και σε προχωρημένες περιπτώσεις μυϊκή αδυναμία. Η θεραπεία αρχικά είναι συντηρητική με ξεκούραση, ξάπλωμα σε θέση ανάπαυσης, φαρμακευτική αγωγή με MSAF (μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη) και μυοχαλαρωτικά, κορτιζονοθεραπεία και χρήση φαρμάκων για το νευροπαθητικό πόνο, καθώς και φυσιοθεραπείες. Σε κάποιες περιπτώσεις γίνεται και επισκληρίδιος έγχυση. Στις περιπτώσεις που τα συμπτώματα παραμένουν για μεγάλο χρονικό διάστημα και η συντηρητική αντιμετώπιση δεν ανταποκρίνεται, η χειρουργική αντιμετώπιση κρίνεται απαραίτητη, ώστε να απελευθερωθεί το νεύρο και να μην προκληθούν μόνιμες διαταραχές.

Ανάλογα με την περίπτωση, υπάρχουν διάφορες τεχνικές, ενώ τα τελευταία χρόνια, με τη χρήση της τεχνολογίας η επέμβαση είναι ιδιαίτερα ασφαλής και ο ασθενής μπορεί να επιστρέψει στις καθημερινές του δραστηριότητες σε ελάχιστο χρονικό διάστημα.